Het blijft raar... Om me zo te voelen de ene week of dag goed en dat kan dan zo omslaan in verdriet en boosheid. Bah. Voel me nu wel redelijk. Vandaag is onze dochter 1,5 jaar alweer. Gaat snel.
Bah.... Ruzie. Ik voel me niet goed. Bah ik voel me zo overspannenš geen zin meer om te vechten voor iets wat niet beter word.. Ik.... Kan niet meer.... Als ik me dochter zie voel ik me gelukkig. Dat is het lichtpuntje in me leven. De rest is elke dag een gevecht. Een gevecht wat alleen een borderliner snapt. Ik ben op.... :-((((. Elke dag is moet ik weer me sterk houden tegenover me vriendin en de rest van deze wereld. Bah kut zooi.